قطره آیروفیکس دایونیکس فارما حاوی آهن میکرو کپسوله شدهای است که از طعم نامطبوع فلزی جلوگیری میکند. با مصرف این قطره دندانهای فرزندتان لکه دار نشده و در مسیر هضم بسیار آسان عمل میکند. از دیگر مزایای این محصول دارا بودن مقدار بیشتری آهن نسبت به منابع آهن خوراکی است. قطره آهن به دلیل سیستم تحویل میکروکپسوله منحصر به فرد، تعامل با سایر مواد غذایی را مهار مینماید. در نتیجه مواد بسیار حساس مانند اسیدهای چرب اشباع نشده و ویتامینها در برابر ظرفیت اکسیداتیو آهن آزاد حفظ میشوند. مصرف محصولات حاوی آهن برای هر فردی که دچار کمبود این ماده پر ارزش هست توصیه میشود. زیرا که آهن برای بدن ضروری بوده و به شکل گیری و نگهداری طبیعی گلبولهای قرمز خون سالم و هموگلوبین کمک میکند. به این صورت انتقال اکسیژن از ریهها به عضلات و اندامهای دیگر به شکل صحیحتری صورت میگیرد.
قطره آهن و پوسیدگی دندان
شاید برای شما هم سوال شده باشد که آیا قطره آهن باعث پوسیدگی دندان میشود؟ راجب موضوع پوسیدگی دندان با قطره آهن نکات بسیاری وجود دارد که در صورت رعایت آن از سیاه شدن یا خرابی دندانهای کودک خود جلوگیری میکنید. به طور مثال با استریل کردن لثهها با آب گرم یا استفاده از مسواکهای مناسب از آسیب به دندان کودک ممانعت مینمایید.
ویژگی های قطره آیروفیکس دایونیکس فارما
- مکمل جهت تامین نیاز روزانه نوزادان و کودکان
- جذب آهن بیشتر در مقایسه با آهن خوراکی
- بدون الکل، گلوتن و رنگ مصنوعی
- بدون عوارض جانبی گوارشی
- بدون طعم فلزی
مقدار مصرف
شیرخواران 6 ماه تا 1 سال: 1 میلی لیتر یک بار در روز
کودکان 1 تا 3 سال:5/1 میلی لیتر، یک بار در روز
قبل از مصرف به خوبی قطره آهن را تکان دهید.
لطفا دقت کنید
این محصول مکمل غذایی بوده و جایگزین غذای اصلی جهت تشخیص، پیشگیری و درمان نیست.
در صورت مصرف هرگونه دارو یا مکمل غذایی با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.
بعد از باز کردن درب، در یخچال نگهداری و حداکثر طی 30 روز مصرف نمایید.
فراورده را در جای خشک و خنک، دور از گرما و نور نگهداری کنید.
بیش از مقدار توصیه شده از قطره آیروفیکس مصرف نکنید.
عوارض جانبی
در صورت بروز تحریکات گوارشی با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.
تداخل دارویی
در صورت مصرف آهن با غذا احتمال کاهش جذب آهن حداقل به میزان 50 درصد وجود دارد. از مصرف همزمان آهن همراه با بعضی از داروها خودداری نمایید. عواملی همچون آنتی اسیدها، آنزیمهای گوارشی، نمکهای کلسیم، آنتاگونیستهای H2 و تتراسیکلین جذب نمکهای آهن را تحت تاثیر قرار میدهند.